Προσανατολισμοί.

Μόνη. Αδύναμη. Άπληστη.

Μόνη ανάμεσα σε φίλους. Δείχνεις τόσο δυνατή, τόσο ισχυρή... Σαν να ξέρεις ποιά είσαι, τι ψάχνεις. Σαν να ξέρεις τα όρια τα δικά σου και τα όρια των άλλων.Μα ψεύδεσαι διαρκώς. Ζεις τη ζωή στο γυάλινο κάστρο σου, αναδιαμορφωμένη έτσι που να σου ταιριάζει και να νιώθεις πριγκίπισσα. Όπως ακριβώς σου πρέπει. Έτσι νομίζεις.

Οι φίλες σου όλες σε φθονούν, όσο τις φθονείς κι εσύ. Κι όποιος άλλος τολμά να σας φθονεί αντιμετωπίζει την οργή σας. Καμία για όλες και όλες για όλες...

... Μα όσο νομίζεις πως γνωρίζεις τις αρχές λειτουργίας του κόσμου, κάθε φορά την πατάς. Πέφτεις έξω. Πληγώνεσαι και πληγώνεις. Κι όμως κάθε φορά αφήνεσαι σαν να 'ναι η πρώτη φορά. Θυσιάζεσαι. Μένεις απροστάτευτη, έρμαιο της κάθε περιστασιακής αγάπης. Πρόθυμη να χάσεις τον εαυτό σου και να τον ξαναβρείς για μια αγάπη του συρμού. Τρέφεσαι με τη θλίψη.  Λατρεύεις την υπερβολή. Αποζητάς την απόρριψη.Σαν ε΄να διάλειμμα στην υπέρμετρη αυταρέσκειά σου. Μα πάντα επιστρέφεις.

Πριγκίπισσα της ματαιοδοξίας σου.-

Ναταλία Κ.