(καθε παιχνιδι εχει μια νικη και μια ηττα) Παιζουμε;

Την ευγνωμοσυνη δεν την ξεχνας. Δεν ξεχνας, δεν ξεχνας.

Και σημερα μετα απο σκεψεις κατεληξα θυμωμενη. Αυριο εχουμε live.
    (οτι ομορφο πιασω να το δεις περιμενει)
Με βγαζεις εκτος. Κρυβω τον εαυτο μου γιατι η σχεση μας ειναι ετσι, εσυ να φαινεσαι κι εγω να σ αγαπω. Να δινουμε μαζι βεβαιως αλλα να ερωτευομαστε κι οι δυο εσενα.
    (Για σενα ημουν και γινομουν το καλο και το κακο μου)
Δε θελω να πιστεψω πως ετσι ειναι, πως ετσι παει. Ειναι αδικο.

Απλα θα ηθελα, να εχω, ανθρωπους οπως εσυ. Να με υποστηριζουν οπως εγω υποστηριζω εσενα. Αλλα ενταξει ισως εγω να μην ειμαι τοσο καλη οσο εσυ. Αλλα ακομα κι ετσι θα ηθελα ανθρωπους να μη με αφηνουν να φυγω και να μην φευγουν οι ιδιοι οταν εγω τους ζητω. Θα ηθελα να πιστευουν σε μενα ακομα κι οταν εγω δεν το κανω.

Μια μερα μου εστειλε μηνυμα και μου ειπε:
"Σ ευχαριστω και σ αγαπω, γιατι με βλεπεις ομορφη οταν εγω δε νιωθω."

     (Του το κραταω αυτου του κοσμου)

Επισης μου τη σπαει αυτο που κανει. Χεστηκα για την υστερια που εχει να νομιζει οτι κινδυνευει απο ολους. Θελουμε κι οι υπολοιποι χωρο, ευγενεια και ευκαιριες. Πρεπει να μαθει πως δεν ειμαστε μονοι μας...




Αφου ο ερωτας ειναι τυφλος τοτε η αγαπη θα ειναι κωφαλαλη γι αυτο δε μπορει να εξηγησει, να ζητησει...

Α!ρε, σκεψου λιγο, τι ακριβως ειπαμε θελεις απο μενα;