Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

Παγώνω... Περπατάω στους δρόμους και σκέφτομαι...
Γεμίζουμε τετράδιο, έχει πλάκα να σκέφτεσαι στο μαζί, εννοώ ξέρεις είναι περίεργο...
"Δεν έχεις τίποτα, κι αν λες για εκείνο έχεις καιρό να το κάνεις" έτσι μου είπες.

Θυμάμαι στο αεροδρόμιο,
στα σκαλιά κάτω από το σπίτι σου,
το πρώτο τραγούδι, και το δεύτερο,
καλά τα τραγούδια τα θυμάμαι όλα,
το βραχιολακι στην άλλη άκρη του κόσμου,
εφηβεία, εκδρομή.
Πάντα μας φτάνω ως την πόρτα.
Μόνη μα πάντα μαζί σου!
Κι όμως με κρατάς ακόμη,
δεν ξέρω αν γίνεται τυχαία,
μα σ ευχαριστώ που βοηθάς να μη σε χάσω
ξέρουμε κι οι δυο πως σε χρειάζομαι.


Κι όσο για σήμερα και χτες,
μην απορείς αν σε ακουμπάω πολύ,
είναι που έχω μάθει να ακούω με τα χέρια.
Κι αν σε κοιτάζω πολύ είναι γιατί, να,
μιλάω με τα μάτια.
Κι όταν γυρίζω τους ώμους μου σε σένα   και μου γελάς   
μην απορείς που επιμένω
είναι ο τρόπος μου...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου