Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2011

Σε είδα #2


Σε είδα. Με είδες κι εσύ. Αυτή τη φορά δε χρειάστηκε ούτε νεύμα, ούτε χαμόγελο, ούτε δεύτερη ματιά. Μετά τη συναυλία ήρθες και με βρήκες.

-Σ' ευχαριστώ για την αφιέρωση.
-Τίποτα. Καλά είσαι;
-Ναι. Εμ...Ήθελα να σου πω ότι φεύγω σε τρεις μέρες. Θα σε δω μέχρι τότε ή θα περιμένω πάλι τα Χριστούγεννα;
-Μμμ...υποθέτω πως θα με δεις.
-Ωραία.

Ανάβεις ένα τσιγάρο και σκύβοντας λίγο για να προστατέψεις τη φωτιά από τον αέρα στα χέρια σου με κοιτάς. Τα μάτια σου ασυνήθιστα μεγάλα από αυτή τη γωνία. Και η μύτη σου κλασσικά μεγάλη και κυρτή.

-Δεν περίμενα να έρθεις.
-Αφού σου το είπα πως θα ερχόμουνα.
-Ναι, αλλά-
-Κι εξάλλου δε σε είχα ακούσει ποτέ να τραγουδάς. Η φωνή σου έχει κάτι...
Αμηχανία.
-Την Κυριακή το βραδάκι, είναι καλά;
Χαμογελάς.
-Μια χαρά.
-Ραντεβού κάτω από τα Νεώρια στις 8.
-Εντάξει.

Κι έτσι απλά έφυγες.

Ξέχασα να σου πω πόσο σου πήγαινε αυτό το πουκάμισο. Δεν πειράζει όμως. Μεθαύριο...

Ναταλία Κ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου