Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

Πρόσεχε,

η εύθραυστή σου έσπασε. Πρόσεχε μην πατήσεις τα γυαλιά και κοπείς.

Δεν μπορώ να καταλάβω που τελειώνει το ψέμα και που αρχίζει η αλήθεια.
Γιατί μόνο ψέμα μπορεί να είναι.
Και ξέρω πως σε πονάει που μ'αγαπάς.Αλλιώς θα ήταν όλα πιο εύκολα.
Φύγε. Εξαφανίσου. Σώσε εσένα κι εμένα.
Γιατί εγώ να φύγω δεν μπορώ. Όχι πως είμαι εδώ. Είμαι και δεν είμαι.Είμαι σχεδόν εδώ, οριακά.

Ποιός είσαι; Ποιός ξέρει τι είσαι; Εγώ δεν ξέρω καν τι δεν είσαι. Και με πληγώνει που νόμιζα πώς ήξερα. Τώρα δεν ξέρω τι ξέρω.

Κι αν όλοι είναι ικανοί να σε δαγκώσουν, επιλέγεις να είσαι με αυτούς που δεν θέλουν να σε δαγκώσουν.
Συγνώμη που σε δάγκωσα. Σταμάτα τώρα κι εσύ να με δαγκώνεις. Το κομμάτι έχει ήδη κοπεί.

Φοβάμαι τους ανθρώπους σου είχα πει...

Ναταλία Κ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου