Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011
Μονάχα έτσι...
Δεν καταλαβαίνω... Δεν καταλαβαίνω αν όντως εννοείς αυτά που λες, αν τα λες για τα ακούσω εγώ ή για να τα ακούσεις εσύ. Κι αν το προβλημα είναι ένα βάρος που διχάζει εσένα, κι εγώ απλώς το επιβάρυνα; Κι αν είναι οι τύψεις μιας αδικίας που δεν υφίσταται παρα μόνο στο μυαλό μας; Κι αν εγώ βγαίνω απ'έξω γι' αυτόν ακριβώς το λόγο (- για ένα πουκάμισο αδειανό, για μια νεφέλη);
Δεν καταλαβαίνεις πως η σχέση μας μόνο έτσι υφίσταται; Δεν μπορεί να είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που ήταν πάντα, γιατί έτσι έχει μάθει να υπάρχει, βλέπεις. Η σχέση μας μπορεί να υπάρξει μόνο αυτή καθ'αυτήν, αλλίως νεκρώνεται, το έχουμε ζήσει ήδη μια φορά. Δεν έχει περίπου. Είναι άσπρο ή μαύρο. Όλα ή τίποτα.
Εγώ ψηφίζω όλα-εσύ;
ΣΦΙΧΤΟΔΕΜΕΝΟΣ
Εάν δυσκολεύομαι να σε ακολουθήσω
Βάζω φωτιά στα χείλη
Καίω την σιωπή
(Πολ Ελυάρ)
Ναταλία Κ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου