Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Κόκκινη κλωστή δεμένη...

6.30 μμ
Έχουμε δώσει ραντεβού στο γνωστό μας σημείο στις 7.00 αλλά πάλι έφτασα μισή ώρα νωρίτερα. Δε θα συνηθίσω ποτέ τους ρυθμούς αυτής της πόλης. Η μέρα έχει μεγαλώσει κι έχει ακόμα πολύ φως. Φοράω το ένα από τα δύο ακουστικά και βάζω Sleepin Pillow. Winter dreams. Πάλι αυτή η νοσταλγία. Τρέξιμο για τη σχολή και το συγκρότημα, όμορφα πέρασε κι αυτός ο χειμώνας.
  Ακούω το γνώριμο ήχο της μηχανής σου. Σταματάς μπροστά μου.
- Άργησα;
- Όχι, εγώ ήρθα νωρίτερα.
- Ανέβα να πάμε βόλτα.
Ανεβαίνω, βάζω κράνος και σε κρατάω αγγαλιά. Λίγο πιο σφιχτα απ' όσο χρειάζεται μάλλον γιατί μου χαϊδεύεις αντανακλαστικά το χέρι. Οδηγείς πολλή ώρα. Δεν ξέρω που πάμε αλλά σιγά σιγά βγαίνουμε απ' την πόλη, πάμε προς τη θάλασσα. Σταματάς σε μια μικρή μαρίνα που φτιάξανε πρόσφατα. Καθόμαστε πάνω στο κρύο τσιμέντο αγγαλιά. Κοιτάμε θάλασσα.
- Πώς σου φαίνεαι;
- Πολύ όμορφα, πως και δεν έχουμε ξανάρθει;
- Τώρα το ανακάλυψα το μέρος. Έχει λίγο κρύο, ε;
- 'Ντάξει καλά είμαστ' ακόμα.
- Πώς είσαι;
- Μμμμ, καλά μωρέ... Κούραση, τα γνωστά. Τραγουδάω αύριο στο μαγαζί με τα παιδιά και πιέζομαι.
- Α ωραία, θα πάρω τον Πέτρο να σε ακούσει κι αυτός. Να σου πω τώρα. Σκεφτόμουνα πως τώρα που θα ξεμπερδέψω με τα μεταπτυχιακά, αν δε βρω εδώ δουλειά, θα πρέπει να γυρίσω να δουλέψω με τον πατέρα μου.
- Ναι, λογικό...
- Ούτως ή άλλως εσύ του χρόνου τελειώνεις. Έλεγα, άμα θες να έρθεις να το ψάξουμε μαζί.
- Του χρόνου;
- Του χρόνου...
- Και το σκέφτεσαι από τώρα;
- Ε ναι ρε Ναταλία. Σύντομα θα φύγω.
- Αν δε βρεις δουλειά.
- Λες να βρω;
- Δεν ξέρω.
- Δε νομίζω.
  Κι εξάλλου κάτω τα έχω όλα σχεδόν έτοιμα.
- Ωραία λογική.
- Εννοώ... Πφφ, κοίτα, κάτω έχω περισσότερες επιλογές. Και προοπτικές. Γι' αυτό σου λέω, έλα να το ψάξουμε μαζί όταν τελειώσεις. Αφού μαζί κάνουμε καλή δουλειά...
- Δεν ξέρω. μαζί το 'χουμε αλλά... Και τα δικάμου μεταπτυχιακά; Γι' αυτά δουλεύω τόσον καιρό και σχεδόν με έχουν δεχτεί στη γαλλία. Δεν μπορώ να μην πάω.
- Μπορείς...
- Δεν θέλω.
- Τι να σου πω...
- Ρε  συ δεν είναι ότι δε μ'αρέσει σαν ιδέα. Μαζί δουλεύουμε καλά...
- Αλλά;
- Αλλά αν δεν τα καταφέρουμε; Εγώ τι θα κάνω χωρίς μεταπτυχιακό;
- Μπορείς να τα κάνεις ένα χρόνο μετά.
- Δεν ξέρω ρε Ν...Θέλω να πάω στη γαλλία. Θέλω να κάνω βιοκλιματικά. Και μετά έρχομαι κάτω,μετά βλέπουμε.
- Αν πας στη γαλλία δε θα επιστρέψεις.
- Ποιός το λέει; Κι εξάλλου αν έρθω κάτω είναι που δε μπορώ εύκολα να ξαναφύγω. Εσύ δηλαδή δε θες;
- Τι;
- Να φύγεις έξω. Να κάνεις πράγματα.
- Όχι χωρίς εσένα.
- Ε τότε πάμε μαζί. Του χρόνου. Έλα εσύ μαζί μου..
- Δεν ξέρω...

Σιωπή. Περνάς τα χέρια σου από τα κασανά μαλλιά σου. Πιάνεις τον καπνό, στρίβεις ένα τσιγάρο. Παρατηρώ τα χέρια σου...μακριά δάχτυλα, δυνατοί πήχεις, επιδέξια κίνηση. Πφφ... Αργά ή γρήγορα θα την κάναμε αυτή τη συζήτηση. Και πάλι καταλήξαμε στο μηδέν. Και ο ήλιος ακόμα να δύσει...

Ναταλία Κ.

1 σχόλιο: