Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

Το ποσο μακρια ειναι ο ουρανος μπορεις να το καταλαβεις απ'τα συννεφα

Όλα φαίνονται πιο όμορφα το βράδυ και πιο ποιητικά. Το λίγο φως, η ησυχία...
 Παει ερωτεύτηκα εσένα και τώρα, τώρα τελείωσε....

"...Εσύ μου είπες πως διαφέρεις
πως θα μου δώσεις αφορμές
το καλοκαίρι θα μου φέρεις
και θα γιατρέψεις τις πληγές..."
_____________________________________________________________________________  

"...Να βγούνε όλοι από τη ζωή μου, η μικρή μη φύγει μόνο, κι όλοι άλλοι όπου θέλουν ας πάνε..."είπες.

Εσύ που ζεις στα άκρα και την κάθε κατάχρηση την ξέρεις
εσύ που μια μέρα θα γίνω έτσι
εσύ που με διαβάζεις ξανά και ξανά
εσύ που μου χεις μάθει την αλήθεια από την αρχή
που μ έχεις πληγώσει όσο λίγοι
κι ακόμα που μ έχεις απογοητεύσει τόσο...
Εσύ που μου μίλησες πρώτη φόρα για τη βροχή
και που διάβαζες τα παλιά μου ποιήματα...
Εσύ που μιλούσες δυνατά στο σκοτάδι
Εσύ που λατρεύω που ζηλεύω ...
Εσύ που να περιγράψω δεν ξέρω
μα να σε ζω και να μη σ αφήσω να φύγεις θα προσπαθώ...
Εσύ που γελάς και που ενδιαφέρεσαι...
εσύ που έρχεσαι όταν οι άλλοι φεύγουν
μα φεύγεις όταν τα άλλα μπουν στην θέση τους...
Εσύ που για μένα είσαι κάτι...
εσύ που,   σ αγαπώ και μ αγαπάς...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου