Με φίλησες κι έφυγες...
Ανέβηκα πάνω χαμογελώντας....
Μα ηξερα και ενιωθα ενοχές...
Δε με έπαιρνε ο ύπνος... Κοιτουσα τον ουρανο για ωρα...
Χτυπησε το κινητο μου και ησουν εσυ που ζητουσες να κατεβω...
Χωρίς δεύτερη σκέψη, φόρεσα τα αθλητικά μου παπούτσια πήρα τα κλειδιά και κατέβηκα,
όσο πιο αθόρυβα για να μην με καταλάβουν...
Ήσουν κάτω και περίμενες,
λίγο πιο πέρα από την πιλοτή,
εκεί που έσβηνε το φως,
η πρώτη μας νύχτα δεν έπρεπε να χει φώτα.
Ήσουν όμορφος έτσι που μου γελουσες και με κοιτούσες με λαχτάρα.
Σε φίλησα ξανά χωρίς να σκέφτομαι πια πόσο μάλλον δεν έπρεπε...