Φθινόπωρο.

Άλλαξε η ώρα. Μπήκε Νοέμβρης.Καλό μήνα... Είναι παράξενο. Σου λένε ότι έχει μπει το φθινόπωρο από το Σεπτέμρη, κι εσύ το δέχεσαι, γιατί λογικά έτσι θα είναι. Και οι βροχές? πότε ξεκινήσανε οι βροχές? Και τα κρύα? Πότε επιτέλους θα ξεκινήσουνε τα κρύα? 

  Από μικρή θυμάμαι τον εαυτό μου να νιώθω μια νοσταλγία για αυτήν την εποχή που εδώ στην Κρήτη φαίνεται να μην υπάρχει Έβλεπα φωτογρφίες με κόκκινα φύλλα και προσπαθούσα να πιάσω το συναίσθημα, αλλά τίποτα. Μετά βέβαια αντικατέστησα το χειμώνα με το φθινόπωρο,κι έλεγα οτι απο το Νοέμβρη μέχρι το Μάρτη έχουμε φθινόπωρο. Και χειμώνα, μια φορά τα πέντε χρόνια...

  Τώρα πλέον δεν μπερδεύομαι, θεωρητικά τουλάχιστον. Απλώς έχω καταφέρει να ταιριάξω το δικό μου φθινόπωρο με εμπείριες, αφού δεν έχω αξιωθεί ακόμα να δω κόκκινα φύλλα. Τώρα πλέον φθινόπωρο για μένα είναι το άνοιγμα του σχολείου και όλες τις χαρές και τις λύπες που συνεπάγεται αυτό. Φθινόπωρο σημαίνει η πρώτη ζεστή σοκολάτα, οι πρώτες χοντρές κάλτσες, το κυνήγι της θαμμένης ομπρέλας. Κάθε φθινόπωρο συνειδητοποιώ πόσο όμορφα μυρίζει το βρεγμένο χώμα και κάθε φθινόπωρο δέχομαι πως θα μείνω έξω από τη θάλασσα για άλλους εφτά μήνες. Φθινόπωρο σημαίνει νοσταλγία του καλόκαιριου αλλά και νοσταλγία του χειμώνα. 

  Κι αν κάποιος με έβαζε να μιλήσω για το φθινόπωρο όπως εγώ το βιώνω με μια λέξη, θα το έλεγα γλυκό.

                                                                                                                           Ναταλία Κ.