''Μα κι εγω δεν το ειπα για αστειο...'' (!)

` Εμ, εγώ βασικά κάνω αυτό το λάθος...
` Δεν πειράζει, όλοι αυτό κάνετε...
` Αυτοί που ξέρουν. Εγώ δεν ξέρω...
      Ξεκινάω... 
                                                                             Πάση 
(Σταματάς για να μ ακούσεις λίγο μα γεμίζει η σιωπή πριν καν αρχίσω. Εικόνες, σκέψεις που έκανες μα δεν πρόλαβες ή και που πρόλαβες να κάνεις...)

` Θα το ακούσουμε όλο,σωστά; 
` Ναι καλέ όλο..τι τώρα 
  
               (...)

` Αυτό. Πως ήταν;... (;)
` Δικό σου;
` Ναι. Θυμίζει τίποτα;
` Όχι.   Θα πρεπε;
` Όχι .Γι αυτό το λέω
` Ναι είναι πολύ ωραίο, μα πιο πολύ μου άρεσε που έτρεμαν τα χέρια σου... Φεύγω. Γεια
` Έι δεν είναι αστείο!
` Μα κι εγώ δεν το είπα για αστείο . . . (!)

Κι έμεινα με μια σιωπή γεμάτη, που φωνάζει δυνατά...  κι ακόμα να κρατάω το ενδεχόμενο...