Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Wendy...

Κυριακή μεσημέρι,βλέπω Πήτερ Παν. Πόσες wendy δεν έχω γνωρίσει άραγε? Πόσες δεν βρέθηκαν ανάμεσα σε έναν Κάπτεν Χουκ κι έναν Πήτερ? Αυτό είμαστε λοιπόν όλες μας, σύγχρονες wendy.Αποκαμωμένες από τους ανώριμους που δε δύνανται να αγαπήσουν όπως εμείς θέλουμε μπλέκουμε με ένα καθίκι που ευφυώς μας χρησιμοποιεί για να μεγαλώσει το εγώ του. Ή άλλοτε, λατρεμένες σαν την αλίκη από έναν πολύ μεγαλύτερο lewis carroll, χάνουμε τον εαυτό μας. Και γίνονται ιστορίες για να τις διαβάζουν και οι επόμενες και να μαθαίνουνε τα ... κόλπα. Ειρωνία.
Ναταλία Κ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου