Ο θεος σου ειναι οτιδηποτε πιστευεις...

   Ας τους πει κάποιος πως ο Θεός τους πέθανε. Αν και ξέρω δε θα το πιστέψουν...
   Ούτε εκείνη πίστεψε όταν της είπα πως ο δικός μου θεός είχε πεθάνει. Ξαφνιάστηκε όμως και ρώτησε να μάθει περισσότερα.
"Που, πότε, γιατί, πως...;"
           (...)

   Κι αν κάποιος σου πει πως ο θεός σου πέθανε;
Κι αν εσύ έχεις μάθει να ζεις μαζί του;
Αν από συνήθεια τον αγάπησες;
Αν από τα χρόνια;
Κι αν λες τους φόβους σου σε κεινον και μονο;
Τότε; τι γίνεται τότε;...
   Εγώ στο έχω πει πως η πίστη σου κρατάει μέχρι να σβήσει το κερί, μέχρι να σου το σβήσει ο φροντιστής της εκκλησίας, μέχρι άλλος να βάλει στη θέση του το δικό του...
   Κι ο θεός σου πεθαίνει επειδή η πίστη σου δεν κρατάει μάλλον, σημασία βλέπεις, δεν έχει το αν ζει μα το αν κρατάει ακόμα...
   Ο Θεός σου πέθανε λοιπόν, μα μη σκοτώσεις την πίστη σου. Και στο λέω αυτό γιατί έμαθα πως μαζί της θα σκοτώσεις τον θεό που υπήρξε μέσα σου, τις στιγμές και την ουσία τη δική σου...

   Χτες μου είπες πως ο Θεός σου πέθανε, κι εγώ σου είπα να φύγεις, και να σκοτώσεις την πίστη σου... Κι είχα δίκιο, ξέρεις οι άνθρωποι δεν τα πάμε καλά με τους Θεούς και συχνά τους μπερδεύουμε με τους λάθος ανθρώπους...


(Μια σχέση ραγισμένη -με τον άλλο ή με εσένα τον ίδιο;)
(Διαβάζοντας το κειμενο)