μαζι σου

Έψαξες και βρήκες. Ακόμα και χωρίς να ξέρεις τι ζητάς.
Σου πήρε χρόνο μα γνωρίστηκες καλά με την αξία.
Αγάπησες τους έξυπνους ανθρώπους, σκάλωσες λιγάκι και με τους όμορφους, ίσως περισσότερο απ όσο πρέπει, μα βρήκες.
Μεγάλωσες με τον καιρό, μίλησες για αγάπες και ξένες καρδιές, τραγούδησες δίπλα σε θάλασσες. Ερωτεύτηκες, πληγώθηκες και πλήγωσες έδωσες κι αν πήρες λιγότερα και κάθε απολογισμός ήταν επίπονος δεν πειράζει, περασμένα ξεχασμένα...

Περνούσαμε χρόνο μαζί, δε με κοιτούσες συχνά στα μάτια μα ούτε έκανες σχέδια όπως εγώ. Μια μέρα καθόμουν έξω στο μπαλκόνι και με πλησίασες. Εκατσες δίπλα μου και ρωτησες αν θέλω παγωτό. Εγώ που μπορούσα να σε διαβάσω κατάλαβα πως κάτι ήθελες να πεις και δεν ήξερες πως. Με κοιταξες για δυο στιγμές και χάρηκα για τα καινούργια σου μάτια....
Ήξερα πια τι σε βασανίζει. Μπερδευτηκες και λογικό, γιατί οι άνθρωποι ξεχνούν τι είναι αυτό που μας κάνει κάτι παρα πάνω. Το θέμα είναι να κατακτήσεις την ουσία.

Να, έχεις ένα δεύτερο εαυτό δικό σου και μόνο. Σε εμπιστεύομαι, σ όσους έρωτες έμαθες το φως θα δώσεις πια άλλο σκοταδι να παλευουν, σε εμπιστευομαι και ξερω πως θα σαι μονη σου για παντα... Ετσι γιατί στο μυαλο μου θα εισαι ελευθερη...! Σε εμπιστευομαι...