Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

this time tomorrow

Κάθε φορά αυτό λέω, κι είναι κάπως ανακουφιστικό και καλά ρε παιδί μου το αύριο δεν είναι και τόσο μακριά, αρα το όλο ζόρι τελειώνει. Πω! μου η σπάω όταν κλαψουρίζω! μου τι σπάω χειρότερα όταν κλαιγομαι αλλά εντάξει σήμερα μόνο και λίγο αύριο το πρωί και τέλος!
____________________________________________________________________________
-Μα τώρα είναι κακό που κάνω σχέδια;
-Δεν είναι αρκεί να μπορώ να τ ακολουθήσω...
____________________________________________________________________________

Τον φοβάμαι όταν κάνει έτσι. Φοβάμαι. Δεν έχει όρια είναι τρελός.Αυτός μπορεί να πει πως θα πεσει από το μπαλκόνι και να το κάνει. Όπως γουστάρω όταν λέει πως θα φτιάξει μόνος τα πράγματα. Όταν το λέει το κάνει. Δεν τον θέλω. Φτάνει. Σιχάθηκα την παράνοια τον εκβιασμό και την υπερβολή. Κουράστηκα.
____________________________________________________________________________
 Μια μέρα θα καταλάβεις τι νιώθεις! Θα ενθουσιαστεις πιστεύω. Θα έρθεις και θα μου πεις και θα σ ακούσω σα να το βλέπω στα μάτια σου για πρώτη φορά.
___________________________________________________________________________
Σκέψου ένα σκοτεινό δωμάτιο.

Είμαι σίγουρη πως το φανταστηκες και ήσυχο. Λάθος. Εγώ δε φοβάμαι ούτε το σκοτάδι ούτε την ησυχία, φοβάμαι το θάνατο και το παρελθόν. Το συνδυασμό της απουσίας με το θόρυβο. Αφού αυτά τα δυο δεν κολλάνε πως να το κάνουμε.
___________________________________________________________________________
Αύριο τέτοια ώρα θα κρατήσω το χέρι σου και θα σου πω πως σ αγαπώ.
___________________________________________________________________________
Έχω καιρό να γράψω αλήθειες στο τετράδιο μου. Γράφει κανείς ό,τι μπορεί να συγχωρήσει στον εαυτό του.
___________________________________________________________________________
Έλυσα ένα τέλειο θέμα στις εξετάσεις και το κάνω βόλτα σε όλο το σπίτι :)...


Όλα θα πάνε καλά! Θετική σκέψη....Τέτοια ώρα αύριο! 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου